Linux komut satırı arabirimini (CLI) ne zaman kullanacağınıza karar vermek ve bunun yerine bir grafik kullanıcı arabirimi (GUI) kullanmanız gerektiğinde, düşündüğünüz kadar zor değildir. Pek çok kişi kişisel tercihlere iner: Bazı insanlar her zaman bir terminal penceresi kullanmaya daha eğilimlidirler ve diğerleri görünüşte daha basit görsel araçları tercih ederler. Başka bir araç üzerinde bir araç kullanmanız gerektiğini belirten Linus kullanıcı maxim'i yoktur ve aslında, en verimli ve pratik yaklaşımın kullanılacağını görebilirsiniz. her ikisi de GUI ve CLI.
GUI kullanırken daha mantıklı
Bazı durumlarda, grafik uygulama bariz bir seçimdir. Örneğin, bir arkadaşınıza mektup yazıyorsanız, LibreOffice Writer gibi bir araç kullanmak, vi veya emac gibi bir komut satırı düzenleyicide harfi yazmaya çalışmaktan çok daha kolay ve hızlıdır. LibreOffice Writer iyi bir WYSIWYG ("ne görürsen alırsın") arayüzü, düzen fonksiyonları, tablo, resim ve link ekleme ve yazım denetimi yeteneği sağlar.
Bu düşünceyle, CLI'yi kullanmak için bir sebep bulmak, sonuçsuz bir egzersiz gibi görünebilir. Aslında, birçok insan hiç bir zaman terminali kullanmadan geçiyor; CLI'yi görmek zorunda kalmadan çoğu görevi kolayca gerçekleştirebilirsiniz. Çoğu ortalama Windows kullanıcısı, muhtemelen bir komut satırı seçeneğinin olmadığını bile bilmiyor.
CLI kullanırken daha mantıklı
Komut satırının bir grafik kullanıcı arabirimi üzerinden sağladığı esneklik ve güçtür; Birçok durumda, bir grafik aracı kullanmaktan ziyade komut satırını kullanmak daha hızlıdır.
Örneğin, yazılım yükleme eylemini yapın. Ubuntu, ilk bakışta işletim sistemi ile gelen yazılımı kurmak için mükemmel bir araç gibi görünüyor. Bununla birlikte, komut satırıyla karşılaştırıldığında, yazılım yöneticisi yüklenmek için yavaştır ve hantaldır.
CLI'ler uygun komutu, yazılımı aramanızı, kurmanızı ve kaldırmanızı ve göreceli kolaylıkla yeni depoları eklemenizi sağlar. Kullandığınızda uygun Komut, depolarda bulunan tüm uygulamaları gördüğünüzden emin olabilirsiniz, ancak yazılım yöneticisi bunları mutlaka yakalamamaktadır.
Genel olarak, GUI'leri olan uygulamalar temelleri yapmak için mükemmeldir, ancak CLI araçları biraz daha fazla erişim sağlar. Örneğin, Ubuntu'da hangi işlemlerin çalıştığını görmek isterseniz, sistem izleme aracını çalıştırabilirsiniz. Sistem izleme aracı, her bir işlemi, işlemin çalıştığı kullanıcıyı, yüzde olarak ne kadar CPU'nun kullanıldığını, işlem kimliği, bellek ve önceliği gösterir. Sistem izleme uygulamasında gezinmek çok kolay ve birkaç tıklamayla, her işlem hakkında ayrıntılı bilgi alabilir, bir işlemi öldürebilir ve farklı bilgileri göstermek için işlemlerin listesini filtreleyebilirsiniz.
Komut satırı, sistem monitörünün yapamadığını ne sağlayabilir? Eh, kendi başına ps komut tüm süreçleri gösterebilir; Oturum liderleri dışındaki tüm süreçleri göster; ve oturum liderleri ve bir terminal ile ilişkili olmayanlar dışındaki tüm işlemleri gösterir. ps Komut ayrıca bu uçbirimle ilişkili tüm süreçleri veya gerçekten başkalarını da gösterebilir; Çıkışı sadece çalışan süreçlere sınırlamak; ve sadece belirli bir komut için veya belirli bir kullanıcı veya kullanıcı grubu için işlemleri gösterir. Hepsinde, sisteminizde çalışan işlemlerin listesini biçimlendirmek, görüntülemek ve sunmak için yüzlerce farklı yol vardır. ps komut - ve bu sadece bir komuttur.
Şimdi, bu komutun çıktısını pipetleyebileceğiniz ve diğer komutlarla birlikte kullanabileceğiniz gerçeğini ekleyin. Örneğin, çıktıyı çeşit komutunu kullanarak çıktıyı bir dosyaya yazın. kedi kullanarak çıkışı komut veya grep Komut.
Özünde, CLI araçları genellikle daha yararlıdır, çünkü onlar için bir grafiksel uygulamaya dahil edilmeleri imkansız veya hantal olmayan çok sayıda anahtar vardır. Bu nedenle, GUI'ler en çok kullanılan özellikleri dahil etme eğilimindedir, ancak herşey Bunlardan, komut satırı daha iyidir.
Bir CLI aracının bir grafiksel araçtan daha kullanışlı olduğu başka bir örnek olarak, belki de yüzlerce megabaytlık ve hatta gigabayt boyutundaki büyük bir metin dosyasını düşünün. Grafiksel bir uygulama kullanarak o dosyanın son 100 satırını nasıl görüntülersiniz?
Grafiksel bir uygulama, dosyayı yüklemenizi ve ardından sayfanın sonuna gitmenizi veya bir klavye kısayolunu veya menü seçeneğini kullanmanızı gerektirir. Terminalde sadece kuyruk Komut ve grafiksel uygulamanın bellek etkin olduğunu varsayar ve bir seferde dosyanın belirli bir miktarını yüklerse, dosyanın sonunu GUI yönteminin gerektirdiğinden çok daha kısa sürede görebilirsiniz.
Her iki dünyanın en iyisi: GUI'yi kullanma ve CLI
Şimdiye kadar, CLI, herhangi bir şey için ama mektup yazma GUI için üstün görünüyor. Bu elbette doğru değil. Komut satırını kullanarak videoları asla düzenlemezsiniz. Oynatma listeleri oluşturmak ve oynatmak istediğiniz müziği seçmek için bir grafik ses oynatıcısı kullanmanız çok daha olasıdır. Görüntü düzenleme de açıkça bir grafik kullanıcı arayüzü gerektirir.
Tek sahip olduğun zaman bir çekiç, her şey bir çiviye benziyor; Ancak, Linux'ta yok sadece Bir çekiç: Hem GUI hem de CLI kullandığınızda hayal edebileceğiniz her aracı kullanabilirsiniz.
Komut satırı ile ilgili herhangi bir ilginiz yoksa, muhtemelen GUI'yi kullanarak alabilirsiniz.Linux'un mutlak en iyi kısmını elde etmek için biraz öğrenmek istiyorsanız, başlamak için iyi bir yer, dosya sisteminde gezinmek için 10 temel komut için rehberimizdir.
