En korkunç patronumu ve hayatımı ne kadar olumsuz etkilediğini kolayca hatırlayabilirim. Tahmin edebileceğiniz gibi, ilk elden deneyiminiz olmasa bile, yaptığınız şeyi sevseniz bile, nefret ettiğiniz biri için çalışmak son derece zordur.
Hayatta kaldım ve deneyimden değerli dersler aldığımı bildirmekten mutluyum. Sadece kişisel olarak bir şey almamayı öğrendim, otoriteyi sorgulamanın sorun olmadığını ve istediğimi sormanın bir çekim yapmaya değdiğini, ayrıca kabul edilmek isteyebileceğiniz pek çok şeyi takdir etmeyi de öğrendim.
1. Gerçek Öğle Yemeği
Eski mesleğimde, kültür masanızda yemek yemenizi istedi (tıpkı patron gibi!) Ve öğle yemeğimi unuttuysam, çekmecemde oturan bir kraker kolunda hayatta kaldım. Taşan bir gelen kutusuna geri dönme korkusu ve muhtemelen birkaç cevapsız çağrıdan (süpervizörümün göze çarpmalarından bahsetmediğim için) yiyecek almaya gitme riskini alamadım.
Ama o zamandı. Şimdi, masamdan alınan birçok öğle yemeği molası için minnettar olmak için her türlü nedenim var. Genelde yediğim süre boyunca biriyle son dakika görüşmesi yapmak yerine, 15 dakikalık bir mola vermek için dışarı çıkmaya korktuğum günleri hatırlıyorum ve kendime genellikle geçirdiğim zamanı takdir etmemi hatırlatıyorum.
2. Gündüz Randevu Alma İzni
Sabah ortasındaki bir doktor randevusunu ayarlamak ve bir saat veya daha fazla bir süre işten çıkmamak eski saat izleyen patronumla denemeyi düşündüğüm bir şey değil. Bazı iyi yöneticiler bile, kişilerin belirtilen mesai saatleri içinde kişisel meselelere dikkat etmelerini zorlaştırır.
Bununla birlikte, şu andaki organizasyonum, bazen ofiste kalmanız beklendiğinde hafta boyunca bu şeylerle uğraşmak zorunda kalacağınızı anlıyor. Denetçinin yeşil ışık alması, tatil gününü kullanmak zorunda kalmadan bu randevulara katılmak için yeşil ışık aldığım için alkış alıyor.
3. Mutlu Çalışanlar
Açıkça ama doğru: Kötü bir patron tüm takımı etkiler. İyi bir lider için çalıştığımda, üretken ve içerikli meslektaşlarımla çevriliyim ve patronumdan ne kadar nefret ettiğime dair zaman harcamak yerine önümdeki işe odaklanabilirim. Havalandırma katartik olabilir, ama tek yaptığım buysa, çok zor olabilir.
Tarafsız meslektaşlarım bile sadece şikayetçi olanlardan daha iyi bir çalışma ortamı yaratıyor - bu yüzden tüm ekibimle BFF'ler olmasam da, üst yönetim korkusuyla yaşamayan insanlar tarafından kuşatılmasının hoş olduğunu kabul etmeliyim.
4. Takdir
Yeni bir işe başladıktan sonraki ilk hafta, patronum günün sonunda çalışmalarım için bana teşekkür etti. Kendime rağmen güldüm. Şaka yaptığını sanıyordum - tek yaptığım rutin rapor yazma ve telefonu yönetmekti. Eski pozisyonumda övmekten çok eleştiriye alışkındım. Yeni menajerim, çalışanlarının sıkı çalışmalarından dolayı şükran duyduğuna inanıyordu ve bunun için minnettar olmayı öğrendim.
Yapılacaklar listemdeki bir öğeyi her kontrol ettiğimde her zaman teşekkür edilemeyebilirim, ancak gerçekleştiğinde onu kucaklamayı unutma. Beni motive ediyor.
5. İş-Yaşam Dengesi
O korkunç patron için çalıştığımda, ofisten çıktıktan saatler sonra kendimi sürekli cevapsız aramalar veya e-postalar için kontrol ederken buldum. Durumum o kadar kötüydü ki, telefonum için el yordamı uyandırdığım hayallerim vardı, patronuma beni çiğnemeye neden olacak önemli bir e-postayı cevaplamayı unutmuşum - tekrar.
Şu anki mesleğim - rüya gösterisi ya da değil - bana, günün her saatinde gelen kutuma ve sesli postama bağlı olmama lüksünü veriyor ve bu değerli bir başarı. İş yerindeki zamanıma saygı duyuluyor - bu harika.
6. Yanlış Oda
Sağlıklı bir ortamda çalışmak, deneyimleyerek ve hata yaparak büyümeye yer demektir. Patronumun gazabının ateşi üzerinde ip üstünde yürürken, yaratıcı tarafımı kullanmamayı çok daha fazla kullanma olasılığını dışlayan riskler almaktan korkuyordum.
Denetim otoritesinin raporu yeniden yazarken boynumu soluduğu ve böylece benim için hazırladığı şablonu izleyeceği zaman kutunun dışında nasıl düşünebilirim. Akılsız büyüme hakkında konuşun.
Artık fikirleri atmak ve eski süreçleri yürütmek için farklı yöntemler denemek konusunda rahatım. Bu harika! Patronumun yeni fikirleri beyin fırtınası yapması için yetkilendirdim ve biraz da özerklik var - kesinlikle kutlamaya değer bir şey.
7. Güven
Bir sabah işe giderken (erken ekleyebilir miyim), önümdeki bir kaza nedeniyle trafikte kötü bir hal aldı. O kadar korkmuştum ki, patronum (yaklaşmakta olan) gecikmem konusunda yalan söylediğimi düşünecek, telefonumu çektiğimden, gerçeği söylediğimi bilmesini sağlayacaktı.
Tüm kararlarımın sorgulandığı bir ortamda çalıştıktan sonra, belki de bütünlüğümün kendisinde güvendiğim birine haber vermek hapşırmak için bir şey değildir.
Bu yüzden, menajerim henüz en üst düzey hesabında bana güvenmiyor olsa da, en azından şimdi beni izleyip yazmadığını görmek için omzuma bakmadan bir e-posta gönderebilirim.
Anılar zaman içinde kaybolur, hatta korkunç patronlar içerenleri bile. Bu yüzden, beni heyecanlandırmayan bir görev, beni rahat bırakan bir meslektaş veya hiç etrafta olmayan bir CEO nedeniyle kendimi rahatsız edersem, kendime minnettar olmam gereken birçok şeyi hatırlatmak için bir saniyem var. . Aptal göründüğü gibi, ben, bir verilen için verilen öğle yemeği almayın.
