E-posta, özellikle de fazlasıyla, en son çalıştığım yerdeki güçler tarafından gerçek bir sorun olarak kabul edildi. Ve aslında durum kontrolden çıktı. Gerçek şu ki, hayatımda daha önce hiç bu kadar çok mesaj almadım, ancak kontrol edemediklerime alışmaya alışkın biri olarak, her gün gönderilen ve alınan sayılar beni uzun süre sonra durdu.
Görev süremin sonuna doğru, şirket ekibi sorunu çözmek için gerçek zamanlı bir mesajlaşma ve arşivleme hizmeti olan Slack ile tanıştırdı. Grup sohbeti aracı, etrafta dolaşan e-posta miktarını azaltırken, önemli bir düşüş olmadı, çünkü bazen - ya da çoğu zaman ortaya çıktı - e-posta sadece daha iyi bir seçimdi.
Burada The Muse'da Slack kullanıyoruz. Bu şaşırtıcı değil, çünkü Haziran 2015 itibariyle Verge, bir milyondan fazla kullanıcının üzerinde olduğunu bildirdi.
Bu grup sohbet araçlarının ardındaki fikir, son zamanlarda Bloomberg Business eserinde Rebecca Greenfield’ın “ilgi alanlarına ve çalışma hayatlarına en uygun sohbet odalarına girip çıkabildikleri”.
Greenfield'in “E-postadan Ne Kadar Nefret Ettiğiniz Kadar Nefret Etmek üzeresiniz” adlı eserinin unvanı kışkırtıcı, ama özellikle gelen kutunuzdan korkmazsanız, bu noktayı kaçırıyorsunuz. E-postanın telefon görüşmelerinin yerini aldığı ve şimdi grup sohbetlerinin e-postaları değiştirdiği genel olarak anlaşılıyor, ancak telefon görüşmelerinin hiçbir zaman nesli tükenmeyeceği gibi, e-postaların da hiçbiri tükenmeyecek. Ve Slack'in veya rakiplerinin de uzaklara gitmesi pek mümkün değil - kesinlikle çok dikkat dağıtıcı olmadıklarına veya Greenfield'ın öne sürdüğü “sohbet yorgunluğuna” yol açmalarına dayanarak değil.
Slack, zaman zaman e-posta yerine geçebilir, ancak iş arkadaşlarınızla iletişim kurmanın eğlenceli ve eğlenceli bir yoludur ve başka biri için konuşamam, ancak ekibim aslında işbirliği yapmak ve beyin fırtınası yapmak için kullanıyor Öğle yemeği seçeneklerini tartışmak için kullandığımız kadar. Şirketiniz size iletişim kurmak için çeşitli araçlar verirse, başarmaya çalıştığınız şey için hangi ortamın en iyi olacağını bulmak size kalmıştır. (Ve en iyisi konusunda ekibinizle aynı fikirde değilseniz, patronunuzla olması iyi bir tartışma olacaktır.) Bir bakıma, bu seçeneklere sahip olmak, mikro-yönetilmemenin ve kim istememenin cevabıdır. Bu başparmak-up emoji için?
Hem taşan bir gelen kutusu hem de bir ton sohbet bildirimi, sizi stresli ve aşırı yük altında bırakmanıza neden olabilir, ancak bu kişisel bir zaman yönetimi sorunudur. E-postaya çok fazla zaman ayırın ve gününüzü verimli bir notla bitirmemelisiniz. Aynı şey, toplantılarda, konferans görüşmelerinde ve hatta arkadaşlarınızla gün boyu mesajlaşmak için çok fazla zaman harcamak için de geçerli.
Aynı şekilde (umarım) gelen kutumuzu yönetmeyi de öğrendik, sohbet stratejinizi yönetmeyi öğrenmelisiniz. Slack, HipChat veya Google Hangouts'taki her kanalda veya odada gerçekleşen her konuşmaya karışın ve çaresizlik içinde günün sonunda yapılacaklar listenize göz atmanız muhtemel. Ancak, “uzakta” bildirimlerini açın, meşgul anlarınız sırasında belirli kanallardan ayrılmayı seçin ve her konuşmaya katılmayacağınız için kendinizi suçlu hissetmemeye karar verin ve kendinizi daha az stresli bir yerde bulacaksınız.
Örneğin, her konuya girmeye bile çalışmıyorum. Ve belki bunun sonucunda bazı güzel şeyleri özlüyorum. Ama birisinin benimle konuşması gereken önemli bir şey varsa, bana söylemenin bir yolunu bulacağından eminim.
Duymadın mı Kişisel toplantılar her gün yeniden trende başlamak üzere.
