İkinci Dünya Savaşı döneminde, erkekler denizaşırı iken, kadınlar Amerikan işgücüne girdi. Savaş, on yıllık bir talebe değdi ve bu iş ilanlarının tümü aniden ilanlarda göründüğünde, onları doldurmak için kimler vardı? KADIN.
Ardından askerler geri döndüğünde, sivil işgücüne girmeye hazır ve istekli olduklarında, işsizliğe dair endişeler Amerika'yı ele geçirdi. Tabii ki erkekler için işsizlik. Bu adamların hepsi nerede çalışır?
Bazıları sonuçta ortaya çıkan çözüm, bir erkek konuşmacının şu sonuca vardığı bu videoda gösterildi: “Siz kadınlar ve kızlar eve gideceksiniz, tekrar ev kadını ve anneler olacaksınız, söz verdiğiniz gibi.” : İşin bitti. Eve git.
Hızlı ileri 67 yıl. Ekonomik durgunluk içindeyiz, ancak son trendlere göre tünelin sonunda ışığı görüyor olabiliriz. İşsizlik% 9'un altına düştü ve tatil harcamaları 2010'dan bu yana arttı. ABD'deki bir makaleye göre toparlanmanın bir başka işareti de, bugün kadınlardan daha yavaş bir oranda birkaç yıl işe alındıktan sonra erkeklerin işe geri döndüğü. daha fazla sayıda - kısmen perakende sektöründe iş bulduklarından. “Ekonomistleri şaşırtan bir kırışıklıkta”, “Trendin önemli itici güçlerinden biri, bir zamanlar kadınlar için bir iş kaynağı olarak düşünüp perakende satışta yüz binlerce erkeğin ortaya çıkması” diyor. kıyafetleri katlayarak ve fitting odalarına katılarak kendilerini doyurmak, “iş piyasasının ne kadar zor olduğunun bir kanıtı” olduğu bildiriliyor.
Tam olarak, bu eğilim hakkında bu kadar kafa karıştırıcı olan nedir? Perakende sektöründe daha fazla iş üretiliyor, milyonlarca Amerikalı işsiz ve erkek ya da kadın herhangi bir kişi çalışmaya hazır. Bana oldukça basit görünüyor. Feminist blogcu Jezebel’in belirttiği gibi, “Evet, hadi bu korkunç işlerin ilk başta kadınlar için ayrılması gerekiyordu, herkesin iyi durumda olduğu ve erkeklerin bu korkunç işleri almasının ne kadar korkunç olduğuna odaklanalım. sonra."
Ve bundan birkaç yıl sonra, ekonomi (umarım) geri teptiğinde ve Amerikalılar kredi kartı borcunu borçlandırmaya geri döndüğünde, Sam Amca'nın tercih ettiği gibi, kadınların podyumlara girip erkeklerden çıkmalarını söyleyeceğini düşünüyor musunuz? Eski donanma ve inşaat alanlarına dönüş? Muhtemelen değil. Ve bunun nedeni, bir çalışma çizgisi erkekler tarafından domine edildiğinde, kültürel olarak daha değerli hale geliyor. Muhtemelen erkeklerin perakende satış için nasıl daha uygun oldukları hakkında makaleler okuyacağız.
İkinci Dünya Savaşı sonrası ABD ve durgunluğa kapanan ABD'nin tamamen simetrik olmadığını fark ettim, ama demek istediğim şudur: İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana onlarca yıl geçmesine rağmen, toplumsal cinsiyet eşitliğinin işgücü içindeki önemi büyük ölçüde 20. yüzyılın yarısında, ulusal bir olay ortalama Amerikalıların (bir savaş, bir durgunluk) yaşamını değiştirdiğinde, kültürel eğilim, ataerkil gelenekleri yenilenmiş bir hevesle yeniden kucaklamaktır.
2012 yılında ekonomistler, erkeklerin perakende sektöründe iş alacağı fikrinden hala şaşkınlık duyuyorlar ve ulusal baskılar bunu başlığa değeceklerini söylüyor. Ancak daha endişe verici olan, bu makalenin (ve bunun dışında pek çok şeyin), toplumsal cinsiyet ayrımcılığını doğal ve kabul edilebilir olarak kabul etmekten tamamen rahattır.
Durgunluk, toplumsal cinsiyet ayrımcılığı işkolunda hala mevcut olan örtük cinsiyetçiliği ortaya koymak için mükemmel bir iş yapıyor. Bu, özellikle durgunluğun başlangıç aşamalarında, medyanın, erkeklerin kadınlardan daha yüksek oranda işlerini kaybettiğini savunduğu zaman belirgindi (eğer bu kadar çabuk durgunluk sayılırsa bunun tersinin doğru olup olmadığını merak etmeliydim).
İşyerinde cinsiyetçi rollerin doğal, kalıcı ve insan yapımı olmadığı yönündeki bu iddiasız iddialara karşı her zamankinden daha fazla temkinli olmamız gerekiyor. Tecrübe, beceri ya da performans yerine maaş alan kişinin cinsiyetine odaklandığımızda, biz hala geri çekiliyoruz.
