Geçen gün, habersiz e-posta girişinin sıkıntısı üzerine yazdığım bir parça hakkında arkadaşımla sohbet ediyordum. İçini çekti ve mevcut bir iş arayan olarak ilişki kurabileceğini; Başka seçeneği yoktu, ancak bakmakta olduğu şirketlerdeki işe alım yöneticilerine ve işe alım şirketlerine soğuk e-postalar göndermek.
Hayır, hayır, açıkladım. Bundan bahsetmiyorum, özellikle de doğru yapıldığında, desteklediğim bir hareket. O andan bahsettiğim kişi aniden sizi meslektaşı, arkadaşı ya da erkek kardeşi ile tanıştırmak için herhangi bir nedenle buluşması gerektiğini düşünen bir e-posta gönderdiğinde. E-intro'nun nedeni gerçekten önemli değil. Mesele şu ki, geldiğini hiç görmedin. “İşte bu pusu, ” arkadaşımın anlattığı gibi.
İşte size bir şey: Belki Mike ile tanışmanız faydalı olabilir. Projeniz boyunca ilerleyebilecek bir şeye sahip olabilir veya belki de doldurmaya çalıştığınız serbest noktaya uygun bir insan olabilir. Her şey yolunda ve güzel, ancak telefon numaralarımız gibi e-posta adreslerimizin rastgele dağıtılmadığı gerçeğini de görmezden geliyor. Sık sık, zorla bağlantının devam ettirmeyi umduğum bir bağlantı olup olmadığını görmem imkansız çünkü yaklaşma beni rahatsız ediyor. Ve deneyimden biliyorum, bu şekilde tepki veren tek kişi ben değilim.
Adil olmak gerekirse, tanıtımcının iyi niyetleri olduğundan şüpheliyim. Doğal bir ilişki görebilir ve ikinizi noktalar arasında bağlantı kurmak için bir iyilik yaptığını düşünebilir, ancak durumun gerçeği, çok azımızın çaylak hareketindeki tahrişimizin ötesindeki iyi niyetli mesajı görebilmesidir. Sürpriz e-intro'ya profesyonelce çağrı yapacak kadar ileri giderdim. Ve ne yazık ki, diğer parti için, muhtemelen hazırlanmadığın hiçbir fikriniz yok. Gerçek kurban, masum bir seyirci.
Bu asla insanlarla tanıştırılmak istemediğim anlamına mı geliyor? Özellikle bana yardım edebilecek insanlar? Tabii ki değil! Bir meslektaşımdan ya da bir tanıdıktan bir e-posta aldığımda bana so-so-so ile tanışmış olsaydım her zaman oyun oynarım. Aslında, Muse COO, Alex Cavoulacos buna çift girişli giriş diyor ve tam olarak nasıl yapmanız gerektiği için bir şablon sunuyor. Ardından, her iki tarafın da iznini aldıktan sonra arkadaşlarınızı nasıl bağlayacağınız konusunda ek bir şablon sunar.
Giriş önerildiğinde, kucağıma atılmak yerine, gelen kutumda, yeni kişiyi hayatımın içine sokma amacını sindirmeye vaktim var ve ne zaman sohbet edeceğimi düşünebilirim. Intro'nun şu andaki işimde veya projelerimde hemen bir etkisi olmazsa ve istek geldiğinde delicesine meşgulüm, geri yazabilirim, “Tabii, Jocelyn ile tanıştığıma memnun olurum, ama biz sakıncası yoksa ay sonuna kadar uzak tutmak? Şu an elim altında ve tam dikkatimi ona vermek istemiyorum. Teşekkürler! ”Şimdi, herkes aynı sayfada: Sen, ben ve Jocelyn.
Önceden izin istendiğinde bir girişi reddettiğimde tek bir zaman düşünemiyorum ve bu konuda yalnız olmadığımı hayal ediyorum. Bu anekdotsal gerçek, eğer bağlayıcıysanız, sizin için iyiye işarettir. Olumlu sonuçlar elde etmenin en iyi yolu - ve mükemmel bağlantılara sahip bir yıldız ağı arayanlar gibi görünen durumdan - ilk önce sormak.
